129

اگه یه وقتی راحتتون گذاشتم بدونید اونقدرا که می گم دوستتون ندارم.

از نظر روحی باید دوست پسر بعدیم اهل عشق و حال باشه.

امروز فهمیدم بزرگ شدم؛ رفتم خونه ی اون عمم که آخرین بخاطر جشن عقد پسر عمم اونجا بودم و عکاسی می کردم روی مبلی نشستم که عروس و دوماد نشسته بودن و دلم نخواست.هیچی دلم نخواست.

عجیبه که من اینهمه تنش توی این چندسال داشتم و اندازه دویست و شصت و چهار و با این یکی شصت و پنج تا پست باهات حرف زدم همینگول عزیزم.

پریود شدم و لباسم انقدر بوی عرق و سیگار گرفته که شبیه به یه مرد میانسال خسته ام.

چون گفته بود فرانسه رو دوست داره و رویای دوباره فرانسه رفتن داره، هربار دخترای قشنگِ فرانسوی رو می بینم که دارن با ناز و ادا ژومپل و پَغی پَغی می کنن با یه حسرت مثال زدنی تصورش می کنم که سالها بعد جلوی یکی از این دخترای غربتی وایساده و داره دلش براش غنج می ره؛ اینجوری می شه که پاره می شم و ویدیورو می بندم.

به درد منکه نمی خوری

خوبه اگه به درد دیگران می‌خوری.